سیدابوالفضل احمدنیری
نام پدر: سیداحمد
تاریخ تولد: 1-1-1343 شمسی
محل تولد: البرز - کرج
سن:18
دیپلم
تاریخ شهادت : 22-11-1361 شمسی
محل شهادت : فکه
عملیات: والفجر مقدماتی
نام گلزار:حاجی اباد
البرز - کرج
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از تیتریک، شهید سید ابوالفضل احمد نیری به تاریخ ۱۳۴۳/ ۱ / ۱ هش، در محله فرحدشت (مطهری) کرج در خانواده ای سادات و معتقد به احکام دین مبین اسلام دیده به جهان گشود. نام پدر بزرگوارش سید احمد و نام مادر محترمه اش اقدس است.
سید ابوالفضل، تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خویش را در مدرسه کبیر و تحصیلات متوسطه خود را تا مقطع دیپلم (اقتصاد) در دبیرستان شریعتی با موفقیت سپری کرد. پدر گرامی سیدابوالفضل، صاحب یک باب حمام در تهران بود. سید ابوالفضل هر زمان که از درس و مدرسه فارغ می شد جهت کمک به پدر به تهران می رفت و عصایی می شد در دستان سید احمد.
قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، بیشتر اوقات خود را در مساجد و هیئت های مذهبی می گذراند. با شروع جنگ تحمیلی به گروه چریکی شهید چمران پیوست و ۶ ماه در جبهه حضور داشت.
بعد از گذراندن این ۶ ماه به بسیج پیوست و عضو رسمی سپاه پاسداران اسلامی کرج شد. روزهای دوشنبه و پنج شنبه را روزه می گرفت. بیشتر شبها جهت نگهبانی در بسیج می ماند و علاقه وافری به ورزش های رزمی و کوهنوردی داشت.
اولین فرمانده پایگاه بسیج شهید نیری کرج بود، سه بار به جبهه اعزام شد، در فتح خرمشهر شرکت کرد و از ناحیه سر مصدوم شد. در عملیات والفجر مقدماتی رشادت های فراوانی از خود نشان داد و در تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۶۱ به شهادت رسید.
پیکر مطهرش بعد از ۹ سال که بر روی خاک های گرم فکه باقی مانده بود به وطن بازگشت و در گلرزار شهدای حاجی آباد کرج به خاک سپرده شد.
جواد کسایی از هم محله ای های سید ابوالفضل در گفتگو با خبرنگار تیتریک می گوید: قبل از انقلاب در محله ای به نام فرح دشت زندگی می کردیم که بعد از انقلاب به فرخ دشت تغییر داده شد اما قدیمی ها باز این منطقه را فرح دشت می نامیدند.
شهید نیری را دیدم که غرق در افکار خود بود، از او سوال کردم که چرا در فکری؟ گفت برای زنده نگاه داشتن یاد و خاطره شهیدمرتضی مطهری قصد دارم این محل را شهرک مطهری نامگذاری کنم.
چند شانه روز بر روی تابلویی می نوشت به محله شهیدمطهری خوش آمدید اما روز بعد توسط عده ای برداشته می شد. آنقدر این کار را ادامه داد تا اینکه موفق به نصب دائمی تابلو شد.
از آن پس محله فرح دشت به شهید مطهری تغییر نام داد و خیابان اصلی هم بعدها توسط شهرداری کرج به دلیل همین اقدام سید ابوالفضل، بلوار شهید مطهری کرج نامگذاری شد.
وصیت نامه سردار شهید سید ابوالفضل احمد نیری
در ستایش خداوند
خداوندی را ستایش سزد که بدون دیده شدن، شناخته شده است و بدون کشیدن رنجی، آفریدگان را آفریده است. و با جود و بخشش، سیادت و بزرگیش را بربزرگان اثبات فرمود، آفریننده ای که آفریدگانش را در جهان نشیمن داد و پیامبرانش را به سوی جن و انس فرستاد تا پرده جهان را از پیش آنها بردارند و ایشان را از سختیها و زشتیهای آن بترساند، برای آنان مثلها بزنند و عیوبش را به ایشان نشان دهند، تا مگر بر آنان چیزه گشته و پند گیرند. از تغییرات گوناگون گیتی از تندرستی ها، بیماریها و حلال و حرام آن و آنچه که خداوند سبحان از بهشت و عزت و آتش و خواری که برای فرمانبرداری و یا نافرمانی کنندگان مهیا فرموده است.
من در حالیکه به خدا رو آورده ام او را سپاس میگزارم، سپاسی که از آفریده هایش درخواست کرده و برای هر چیزی اندازه و برای هر اندازه وقتی معین و برای هر وقت و مدتی، نامه و نوشته ای مقرر فرموده است.
«مَن طَلَبَنی وَجَدَنی، مَن وَجَدَنی عَرَفَنی وَ مَن عَرَفَنی اَحَبَّنی وَ مَن اَحَبَّنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ وَ مَن عَشَقَتَهُ قَتَلتَهُ وَ مَن قَتَلتَهُ فَعَلی دِیَتَهُ وَ مَن عَلی دِیَتَهُ فَاِنّا دِیَتُهُ.»
«آن کس که مرا طلب کند می یابد، آن کس که مرا یافت می شناسد، آن کس که دوستم داشت به من عشق می ورزد، آن کس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق می ورزم، آن کس که به او عشق ورزیدم کشته ام می شود و آن کس که کشته ام شود خون بهایش بر من واجب است و آن کس که خون بهایش بر من واجب است پس من خودم خون بهایش هستم.»
«پس از ستایش خداوند سبحان و درود بر رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) و حضرت مهدی (عج) و نائب برح امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی و ملت شهید پرور ایران .
با سلام به پدر و مادر و خواهر و برادرانم و تمامی دوستان و قوم و خویش، به جبهه می روم زیرا وظیفه ام می باشد. گام نهادن در این راه را یک وظیفه میدانم و در این راه اگر دشمن را شکست دهیم پیروزیم و اگر به ظاهر شکست بخوریم و کشته شویم باز هم پیروز واقعی هستیم. این راه برای من یک افتخار می باشد و آرزوی شهادت در این راه را دارم، چنانچه به شهادت برسم به جایی می روم که ملکوتش بسیار زیباست. من زندگی با ذلت را دوست نمیدارم. مرگ سرخ و شهادت را به زندگی با ذلت ترجیح می دهم. همانگونه که قلبم آگاه است به آرزوی خود خواهم رسید.
پدر عزیزم درود بر تو باد. مادرم، کوه باش و مانند کوه استقامت کن، لحظه ای از یاد ونام خداوند غافل نباشید و در راه خدا بکوشید، که هر چه بکوشید باز کم است قامتتان را بلند کنید و ندای «الله اکبر» و «خمینی رهبر» را سر دهید و فریاد شهیدان راه خدا را به مردم برسانید که همانا فریاد ما (شهیدان) پیروی کردن از خدا و قرآن و خمینی است.
همیشه پیرو ولایت فقیه باشید. برای رسیدن و نزدیکتر شدن به خدا، از ولایت فقیه پیروی کنید. جبهه ها را فراموش نکنید، زیرا جبهه دانشگاهی است که انسان را تربیت می کند»
برای اسلام هرچه بدهیم کم است». (امام خمینی (ره))
